Wimbledon 2025 bij Ziggo

Wimbledon, officieel The Wimbledon Championships, is het oudste tennistoernooi ter wereld en een van de vier Grand Slams, samen met het Australian Open, Roland Garros en het US Open. Het toernooi wordt jaarlijks eind juni gehouden in de Londense buitenwijk Wimbledon. De belangrijkste wedstrijden worden gespeeld op het Centre Court, het hoofdstadion van de All England Lawn Tennis and Croquet Club. Wimbledon staat bekend om zijn tradities, waaronder het witte kledingvoorschrift voor spelers, het serveren van aardbeien met slagroom aan het publiek, en natuurlijk de grasbanen die voor korte snelle rally’s zorgen.

De oorsprong van Wimbledon gaat terug naar 1877, toen het toernooi voor het eerst werd gehouden op de grasvelden aan de Worple Road van de All England Croquet and Lawn Tennis Club. Het evenement begon klein, met slechts 22 deelnemers in het mannen enkelspel. Het toernooi werd georganiseerd om geld in te zamelen voor de reparatie van een grasroller, maar de belangstelling was verrassend groot: ongeveer 200 toeschouwers betaalden één shilling om de finale bij te wonen. Deze werd gewonnen door Spencer Gore, die in drie sets William Marshall versloeg. Het toernooi kreeg langzaam bekendheid onder de naam van de wijk waar het plaatsvond, Wimbledon. Deze naam werd later ook officieel aangenomen.

In 1884 werden, na eerdere afwijzingen van verzoeken tot deelname van vrouwen, het dames enkelspel en het heren dubbelspel tegelijkertijd aan het toernooi toegevoegd. Vrouwentennis werd toen echter als ‘second-class’ beschouwd, waardoor de wedstrijden pas mochten beginnen nadat het mannen enkelspel was afgerond. Ook betaalden vrouwelijke deelnemers een lager inschrijfgeld dan de heren. De eerste vrouwelijke kampioen was Maud Watson, die haar zus Lilian Watson in de finale met 6–8, 6–3, 6–3 versloeg. De eerste titel in de herendubbel werd gewonnen door de broers William en Ernest Renshaw.

In 1909 veranderde Wimbledon zijn clubkleuren naar donkergroen en paars, omdat de oorspronkelijke kleuren (blauw, geel, rood en groen) te veel leken op die van de Royal Marines. Deze kleuren zien we ook terug in het logo: een paarse cirkel met witte tekst omringt twee gekruiste tennisrackets op een donkergroene achtergrond, die het gras symboliseert waarop het toernooi wordt gespeeld.

In 1913 werden het dames dubbelspel en het gemengd dubbelspel toegevoegd, waardoor het hoofdtoernooi van Wimbledon de vorm kreeg zoals we dat nu kennen. In 1922 verhuisde Wimbledon door groeiende populariteit naar het huidige terrein aan Church Road. Daar waren bij de start 13 wedstrijdbanen, waaronder het Centre Court en banen genummerd 3 tot en met 14. Court No. 2 werd in 1923 toegevoegd en Court No. 1 in 1924. In 1929 kwamen hier nog eens twee banen bij.

In de jaren twintig waren het vooral Franse spelers die Wimbledon domineerden. De beroemde ‘Vier Musketiers’, Jean Borotra, Jacques Brugnon, Henri Cochet en René Lacoste, wonnen de herentitels tussen 1924 en 1929. Cochets legendarische comeback in de finale van 1927, waarin hij 5-2 achter stond in de beslissende vijfde set en alle zes de matchpoints won, is een van de mooiste momenten uit de geschiedenis van Wimbledon.

In 1967 kocht de club het 11 hectare grote Aorangi Park ten noorden van het terrein, vernoemd naar de hoogste berg van Nieuw-Zeeland. Het jaar erna begon ‘The Open Era’, waardoor professionals voor het eerst mochten meedoen aan Wimbledon. Dit verhoogde het niveau en de aantrekkingskracht van het toernooi aanzienlijk. Spelers als Björn Borg, Martina Navratilova, Serena Williams en Roger Federer hebben sindsdien geschiedenis geschreven op het gras van Wimbledon.

In 1971 werd Court No. 11 gesloopt en telde het terrein 15 wedstrijdbanen. 9 jaar later, in 1980 werden vier nieuwe grasbanen aangelegd in het Aorangi Park. Deze uitbreiding verhoogde het aantal wedstrijdbanen tot 18. In 1997 werd het nieuwe Court No. 1 geopend ter vervanging van de oude baan uit 1924. Het nieuwe stadion had een capaciteit van 11.432 zitplaatsen.

Om wedstrijden bij regen en in de late avond voort te kunnen zetten kreeg Centre Court in 2009 een uitschuifbaar dak. De capaciteit werd verhoogd tot 15.000 zitplaatsen. Tegelijkertijd werd er een avondklok ingesteld, waardoor wedstrijden niet later dan 23:00 uur lokale tijd mogen eindigen. In 2019 kreeg ook No.1 Court een uitschuifbaar dak. De capaciteit werd eveneens verhoogd, tot 12.345 zitplaatsen.

Wimbledon is de enige Grand Slam die op gras wordt gespeeld, nadat de Australian Open in 1988 overstapte op hardcourt. De All England Lawn Tennis Club heeft 18 officiële grasbanen en 20 gras oefenbanen op een terrein van 42 hectare. Het onderhoud van deze banen is een proces dat het hele jaar door plaatsvindt, met extra intensieve zorg tijdens de twee weken van het toernooi.

In de beginperiode van het toernooi was het gras verre van ideaal. De velden werden ingezaaid met lokale grassoorten op een kleilaag. Het onderhoud was zwaar en paardenbloemen, madeliefjes en paddenstoelen groeiden er gewoon tussen. Daarnaast sleet het gras razendsnel onder de voeten van de spelers. Om het grasoppervlak te egaliseren na regen of intensief gebruik werden paarden en pony’s ingezet, die zware walsen over de banen trokken. Om te voorkomen dat de hoeven het gras beschadigden, kregen de dieren speciaal gemaakte leren ‘schoenen’ aangetrokken. Een van deze leren paardenschoenen is nog te zien in het museum op het terrein.

Toen het toernooi in 1921 verhuisde naar haar nieuwe locatie werd er besloten om graszoden uit een kustplaats honderden kilometers verderop te halen. Dit was een complexe operatie en hield niet lang stand. Daarna is het terreinbeheer zelf gras gaan kweken. Sinds 2001 bestaat het gras uit 100% Engels raaigras, dat beter bestand is tegen slijtage.

Tijdens het speelseizoen wordt het gras om de dag gemaaid en worden de banen wekelijks met een zware roller afgerold om het oppervlak stevig te maken. In juni wordt de hoeveelheid water die de banen krijgen beperkt, wat eveneens bijdraagt aan de stevigheid van het speelveld. Tijdens het toernooi worden de banen elke dag gemaaid en opnieuw gemarkeerd. ’s Nachts krijgen de banen een kleine hoeveelheid water om het gras te helpen overleven gedurende het intensieve toernooi.

Met 9 titels in het vrouwenenkelspel is Martina Navratilova de recordhouder. Voor de mannen is dit Roger Federer met 8 titels.

Sinds 1902 wordt er gespeeld met tennisballen van het Britse merk Slazenger, wat de langste sportsponsoring is in de geschiedenis. Oorspronkelijk werd er met een witte bal gespeeld, maar voor de zichtbaarheid op tv is in 1986 de gele bal geïntroduceerd.

De spelers die dit jaar deelnemen aan Wimbledon zullen hier ongetwijfeld blij mee zijn: de prijzenpot van het Grand Slam-toernooi in Londen is dit jaar vastgesteld op maar liefst €62.500.000. Dat is een stijging van 7% ten opzichte van vorig jaar. Meer over het prijzengeld van Wimbledon.